પણ કોણ સમજાવે ? આ દુનિયાને

લીલી લોન,
વિશાળ ઘરમાં
આલિશાન ફર્નિચર
અને ડ્રાઇવ-વેમાં
ઊભેલ ગાડીઓનો કાફલો જોઈ
ભારતથી
અમેરિકા ફરવા આવેલ
મિત્રો
કહી બેસે છે
કે,
‘તમારે તો અહીં લીલાલહેર છે!’
હવે અમે
આવી વાતોના વર્તુળમાં
અટવાયા વિના
બારીએ ઝૂલતા
પીંજરે
ટહુકતી
મેનાથી
તેમને
પરિચય કરાવીએ છીએ!

– પ્રીતમ લખલાણી

હા, પરિચય તો સો ટકા કરાવવાની જરુર છે.કારણ કે હવે ઓગણો સિત્તેર બોલતા માત્ર એક જ પેઢીને આવડે છે અને છાંસઠ બોલવાની મઝા બસ બહુ ઓછાં માણી શકે છે.મારા ઘરમા ઘર બનાવવા માંગતા કબુતરો ને જોઇ મારી પત્ની ખુબ રીસે ચઢે અને હું હરખ પામું.કારણ કે કબુતર મારા ઘરે માળો બાંધવા પ્રયત્ન કરે તે જ મારા માટે તો ધન્યતાની પળ છે.આ ખોબા જેવડા વિશ્વમાં એણે મારા ઘરને પસંદ કર્યુ એ જ નવાઈની વાત નથી લાગતી ?
પણ કોણ સમજાવે ? આ દુનિયાને મોં પર ખરાબ કહો તો દસ જણા સમજાવશે કે ભાઈ આમ ના કર નહિતર તારી છાપ સારી નહિ પડે..યોગ્યતા વગર સાવ ફાલતું માણસોને ટેલેન્ટેડનું સર્ટિફિકેટ આપતા પણ હવે કોઇ અચકાતું નથી..અને આવી હાલતમાં મને તો બસ એ કબુતરનો માળો જ ગમે છે. એક વાત તો નક્કી છે ભવિષ્યમાં રમેશ પારેખનુ આ ગીત વારે વારે ગાવામાં આવશે..

આ શ્હેર તમારા મનસૂબા ઉથલાવી દે, કહેવાય નહીં
આ ચહેરા પર બીજો ચહેરો ચિપકાવી દે, કહેવાય નહીં

આ સંકેતો, આ અફવાઓ, આ સંદર્ભો, આ ઘટનાઓ
આખેઆખો નકશો ક્યારે બદલાવી દે, કહેવાય નહીં..

કશું જ કોઇને કહેવાય નહિ અને આ બધા વચ્ચે રહેવાય પણ નહિ..
હરિ તમે ટિકિટ મોકલાવો એના વગર તો તમારી પાસે અવાય નહિ…!

ચચરાટ ;
” પાનખરોમાં પાન ખરે ને, ઝાડનો આખો વાન ખરે ને, ત્યારે સાલું લાગી આવે
જંગલને બાઝીને બેઠું, વ્હાલકડું એકાંત ખરે ને, ત્યારે સાલું લાગી આવે.”
-મુકેશ જોશી

-મીત